به گزارش شادمان، یکی از بزرگترین ترس های سنین جوانی، نداشتن استقلال و وابسته بودن در سنین پیری به دیگران است. عدم استقلال سالمند، مسئله‌ای است که می‌تواند برای خود فرد و اطرافیان او مشکلات‌ساز باشد. سالمندانی که ناتوان هستند بیشتر احتمال افسردگی و مرگ دارند و کیفیت زندگی آنها پایین‌تر است.
 
در عصر حاضر سالمندان سریع ترین نرخ رشد را در بین گروه های سنی مختلف دارند. در آینده نزدیک بیشترین افزایش جمعیت سالمندان در کشورهای رو به توسعه از قبیل ایران اتفاق خواهد افتاد. از این رو مراقبت از سالمندان با هدف حفظ استقلال در دوران سالمندی مورد توجه قرار می گیرد. حذف سالمندان از تقویم زندگی امکان‌پذیر نیست؛
 
در عرصه‌های مختلف باید بستر را برای مشارکت سالمندان فراهم کنیم تا استقلال داشته باشند نه وابستگی. عدم استقلال مهمترین دغدغه‌ فکری و روانی بسیاری از سالمندان است که به واسطه بیماری و یا زندگی در خانه یکی از فرزندان، مجبور به پذیرش آن هستند. نه بی خیال آنان شوید و نه از سردلسوزی و محبت زیاد، رسیدگی های بدون ضرورت داشته باشید.
 
در ارتباط با استقلال و عدم وابستگی سالمند، چهار مضمون خود مدیریتی، سربار نبودن و توانمندی جسمی، استقلال مالی و زندگی مستقل وجود دارد:
 
• مضمون خود مدیریتی در برگیرنده زیرمضمون های احساس هویت مستقل کردن، تصمیم گیری و خود رای بودن و داشتن اختیار بوده است.
 
• مضمون سربار نبودن و توانمندی جسمی شامل زیرمضمون های توانایی خود مراقبتی، انجام عملکرد مستقل و احساس مفید بودن درخانواده و اجتماع بوده است.
 
• مضمون استقلال مالی شامل زیرمضمون های تجربه گرانی، ترس از وابستگی مالی به دیگران، احساس امنیت مالی و ارتباط وضعیت مالی با سلامتی بوده است.
 
• مضمون زندگی مستقل شامل زیرمضمون های زندگی جدا از فرزندان، تنفر از زندگی در خانه سالمندان، احترام ناشی از زندگی مستقل و تلاش خانواده برای حفظ زندگی مستقل سالمند بوده است.

 

حفظ استقلال سالمندان
تکریم سالمند در خانواده مساوی با رضایت خود سالمند نیست، چراکه سالمندان به دلیل برخورداری از خردی که می خواهند تمامیت زندگی را حفظ کنند گاهی حتی در صورت نارضایتی اظهار رضایت می کنند. اما واقعیت این است که ما باید به نحوی رفتار کنیم که سالمند رضایت واقعی و قلبی داشته باشد.
 
سالمندان در طول زندگی خود تلاش زیادی داشته اند و با بسیاری از مشکلات مقابله و به خاطر فرزندانشان فداکاری کرده اند و سرمایه زندگی هستند و باید در رفتار خودمان تجدید نظر کنیم.بنابراین باید به دنبال استقلال واقعی برای سالمند باشیم .به عبارت دیگر سالمند در سن هفتاد سالگی باید استقلال جوانی خود را داشته باشد.
 
خود مراقبتی در دوران سالمندی
بیش از ۸۰ درصد سالمندان در انجام فعالیت های روزمره خود کاملا مستقل هستند، ۱۵ درصد از افراد سالمند در انجام امور شخصی نیازمند کمک هستند و فقط ۵ درصد افراد سالمند جهت انجام امور مربوط به خود نیازمند حضور دیگران می باشند. نکته قابل توجه حین انجام امور به وسیله سالمندان این است که تا جایی که امکان دارد امور می بایست توسط خود فرد سالمند صورت پذیرد،البته تا جایی که به فرد آسیبی وارد نشود.

 

ورزش استقلال سالمندان را افزایش می‌دهد
بررسی‌های انجام شده نشان داده است که انجام منظم ورزش هایی با شدت متوسط می تواند استقلال افراد سالمند را افزایش دهد. تحقیقات نشان داده است افرادی که ورزش می‌کردند توانایی‌های بیشتری در زندگی دوران سالمندی نسبت به افراد بی‌تحرک داشته‌اند.

 

 
و همچنین سالمندانی که ورزش می‌کنند کم‌تر و دیرتر به بیماری مبتلا شده و در صورت ابتلا سریعتر بهبود می یافتند. محققان معتقدند تجویز ورزش حتی بیش از تجویز دارو برای افراد سالمند اهمیت دارد. کلینیکهای درمانی باید به افراد سالمند برنامه ورزش منظم بدهند تا آنها زندگی بدون فعالیتی نداشته باشند.
 
حس مفید بودن را در سالمند تقویت کنید
معمولا سالمندان با وجود ضعف و ناتوانی جسمانی و یا آسیب پذیری در برابر بیماریها همواره در تلاشند که به خود و دیگران این مهم را ثابت کنند که هنوز مانند گذشته سالم هستند و می توانند فرد موثری باشند.