با توجه به بالا رفتن سن جمعیت در جهان، توجه به نیازهای جمعیت روبه رشد سالمندان و پاسخگویی مناسب به آنها، یک چالش مداوم است. در سال ۲۰۱۵، با توجه به آمار سازمان ملل، ۹۰۱ میلیون زن و مرد بالای ۶۰ سال در سراسر جهان زندگی می‌کردند که براساس برخی برآوردها، این رقم تا سال ۲۰۳۰ به ۱٫۴ میلیارد نفر خواهد رسید. طبق بررسی‌هایی که درباره خواست‌ها، نیازها و مسائل سالمندان در کشورهای مختلف انجام شده، مارک گورمن[۱] (مشاور ارشد سازمان بین‌المللی کمک به سالمندان[۲]) دو عامل کلیدی موثر در رفاه سالمندان را، دسترسی به درآمد مناسب و نیز در دسترس بودن خدمات بهداشتی و درمانی مطلوب و کارآمد می‌داند.
گورمن می‌گوید: درآمد یک عامل کلیدی برای دادن حس امنیت به سالمندان است، اما داشتن یک درآمد مناسب، فقط مربوط به نیازهای روزمره زندگی سالمندان نیست. یکی از دلایلی که سالمندان به درآمد ارزش می‌دهند این نیست که می‌خواهند ثروتمند شوند، آنها می‌خواهند در جوامع مشارکت داشته باشند و به خانواده‌هایشان کمک کنند. برای مثال در آفریقای جنوبی، سالخوردگان از اختصاص بخشی از درآمد بازنشستگی خود به اعضای خانواده -کمک به آنها برای شروع کسب و کار یا رفتن به مدرسه- لذت می‌برند. همچنین سالمندان وقتی از حقوق بازنشستگی خود احساس رضایت می‌کنند که علاوه بر تامین نیازهای معیشتی و سلامتی خود، توانایی کافی برای مشارکت در رویدادهای اجتماعی مانند مراسم عروسی اقوام خود را داشته باشند. (در مورد مراسم عروسی باید اشاره کرد در بسیاری از کشورها برای شرکت در این مراسم، باید همراه خود هدیه‌ای داشته باشید و افرادی که توانایی مالی مناسبی ندارند، ناچارند از شرکت در این مراسم انصراف دهند)
کارشناسان مسائل سالمندی نیز می‌گویند دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی و درمانی مهم است به این خاطر که می‌تواند از برخی چالش‌های فیزیکی که اغلب در آینده برای افراد اتفاق می‌افتد جلوگیری کند و یا از میزان تبعات آن کم کند. تری فولمر[۳] (رئیس بنیاد جان هارتفورد[۴]) می‌گوید: سلامت و احساس شادمانی ممکن است از هم جدا به نظر برسند، اما در واقع به هم متصل هستند. فولمر می‌گوید: سالم بودن بعدها در زندگی منجر به احساس تسلط بر خود می‌شود و دسترسی به شبکه‌های اجتماعی را که به کیفیت زندگی در سال‌های آتی می‌افزاید، آسان‌تر می‌کند.
شاخص جهانی AgeWatch در سال ۲۰۱۵، با بررسی۹۶ کشور، چهار معیار اصلی را که گروه گورمن معتقدند منجر به احساس رفاه سالمندی می‌شود، بررسی می‌کند که عبارتند از: امنیت درآمدی، وضعیت سلامت، توانایی و محیط سازنده.
با توجه به این معیارها، کشورهایی از نظر تامین نیازهای سالمندان در رتبه‌های بالا قرار می‌گیرند که سیاست‌های مدون و مشخصی برای رفاه اجتماعی دارند که حقوق بازنشستگی و دسترسی بهتر به مراقبت‌های بهداشتی و همچنین برنامه‌های رفاه سالمندی را ارائه می‌دهند. در این رده‌بندی عموما کشورهای صنعتی، در سطح بالاتری قرار می‌گیرند در حالی که کشورهای آفریقایی در سطح پایین قرار دارند و افغانستان در رتبه آخر قرار دارد. در این رتبه‌بندی، سوئیس به خاطر سیاست‌های مرتبط با سالمندی در رتبه اول قرار می‌گیرد. همچنین ژاپن را به عنوان قدیمی‌ترین کشور جهان برای تصویب یک سیاست جامع رفاهی، مراقبت‌های بهداشت عمومی و حقوق بازنشستگی جهانی تحسین می‌کند.
10 کشور برتر جهان برای سالمندی با توجه به شاخص جهانی AgeWatch
رتبه کشور رتبه کشور ۱ سوئیس ۶ هلند ۲ نروژ ۷ ایسلند ۳ سوئد ۸ ژاپن ۴ آلمان ۹ آمریکا ۵ کانادا ۱۰ انگلیس | المیرا بیاتی |
منبع: www.usnews.com
[1] Mark Gorman
[2] HelpAge International: شبکه جهانی سازمان‌هایی که حامی سالخوردگان سراسر جهان هستند.
[۳] Terry Fulmer
[4] John A Hartford Foundation: بنیادی است که برنامه‌های بهبود مراقبت از افراد مسن در ایالات متحده را تامین مالی می‌کند.
“