پاندمی بیماری کووید ۱۹ را می توان به عنوان یک بحران بهداشت عمومی استرس زا و غیر قابل کنترل به خصوص در بین سالمندان در نظر گرفت.
مواد و روش ها: در این مطالعه مقطعی تعداد ۴۰۰ نفر از افراد بالای ۶۰ سال مراجعه کننده به مراکز بهداشت شهر مشهد مورد بررسی قرار گرفتند. در این مطالعه نمونه گیری به صورت خوشه ای انجام شد به طوریکه هر مرکز بهداشت به عنوان یک خوشه در نظر گرفته شد. رفاه روان سالمندان با استفاده از نسخه فارسی شاخص رفاه روانی سازمان بهداشت مورد ارزیابی قرار گرفت. داده ها به وسیله نرم افزار SPSSS نسخه ۲۰ و با استفاده از آمار توصیفی، آزمون های آماری کای دو و رگرسیون لجستیک در سطح معنی داری ۰٫۰۵ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها: نتایج این مطالعه نشان داد، اغلب سالمندان سطح مطلوبی از رفاه روانی را نداشتند. مقایسه نتایج رفاه روانی با اطلاعات جمعیت شناختی نشان داد که بین رفاه روانی و ساختار خانواده، ابتلا به بیماری مزمن و نداشتن فعالیت فیزیکی، یک ارتباط آماری معنی دار وجود داشت(P< 0.001 ) .
نتیجه گیری: نتایج این مطالعه، نشان داد که رفاه روانی سالمندان در شرایط بحران کووید ۱۹ مطلوب نبوده است. لذا از آنجا که عوامل موثر بر رفاه روان سالمندان عوامل قابل کنترل مانند روابط اجتماعی و غیر قابل کنترل مانند ابتلا به بیماری مزمن هستند بنابراین به منظور کنترل و بهبود رفاه روانی سالمندان در زمان بحران ها می توان بر عوامل قابل کنترل و قابل تغییر مانند حمایت اجتماعی تمرکز داشت
“