آیا اتحادیه اروپا برای مراقبت از سالمندان تلاش می‌کند؟
جامعه اروپا در حال پیر شدن است. در سال ۱۹۵۰، تنها ۱۲ درصد از جمعیت اروپا بیش از ۶۵ سال داشتند. امروز تعداد سالمندان دو برابر شده و در سال ۲۰۵۰، ۶۵ سالگان بیش از ۳۶ درصد جمعیت اروپا را تشکیل خواهند داد.
عوامل اصلی پیر شدن جمعیت اروپا کاهش زاد و ولد و افزایش طول عمر هستند.
در گذشته، هر زن اروپایی دست‌کم دو بچه داشت. از سال ۲۰۰۰، آمار زاد و ولد به شدت کاهش و طول عمر افزایش یافته است: میانگین طول عمر شهروندان اروپایی ۷۸ سال است که در مقایسه با طول عمر ۶۶ سال در سال ۱۹۵۰ بسیار بالا است.
افزایش طول عمر یکی از نشانه‌های ارتقاء سطح زندگی و رفاه در اروپا است اما قرار گرفتن در کنار تعداد اندک زاد و ولد مشکلات اجتماعی و اقتصادی زیادی برای کشورها ایجاد می‌کند.
شاید بدترین بحران این است که تعداد افرادی که توان مراقبت کردن از سالمندان را دارند به سرعت در حال کم شدن هستند.
عرضه و تقاضای نامتوازن – کمبود پرستار و نیروهای متخصص نگهداری از سالمندان – به معضلی بزرگ در کشورهای آلمان، فنلاند و بریتانیا تبدیل شده است.
افزایش تقاضا برای مراقبت به منابع مالی فراوان نیاز دارد. در سال ۲۰۱۴، کشورهای عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه اروپا به طور میانگین ۱٫۴ درصد از درآمد ناخالص داخلی‌شان را در دراز مدت برای تامین هزینه‌های مراقبت خرج کردند، اما برای تامین هزینه‌های نگهداری تا سال ۲۰۶۰ باید ۶٫۴ درصد از درآمد ناخالص داخلی‌شان را خرج کنند.
هزینه‌های عمومی نگهداری دراز مدت در کشورهای هلند، سوئد، دانمارک، نروژ و فنلاند بسیار بالا (سه تا چهار درصد درآمد ناخالص داخلی ) و در کشورهای مرکز و غرب اروپا بسیار پایین است. در کشورهای لهستان، مجارستان و استونی کمتر از یک درصد از درآمد ناخالص داخلی صرف تامین هزینه نگهداری از سالمندان می‌شود.
تفاوت هزینه‌ها علاوه بر تفاوت جمعیت سالمندان به تنوع سیستم مراقبت بلند مدت در قاره اروپا مربوط است.
برای مثال، سیستم‌های رسمی مراقبت از سالمندان در کشورهای هلند، فنلاند، دانمارک، سوئد و نروژ توسعه یافته‌اند و طیف گسترده‌ای از خدمات دولتی و خصوصی را در خانه یا موسسات ارائه می‌دهند. اما در شرق و مرکز اروپا مراقبت از سالمندان بیشتر بر عهده خانواده‌ها است. به عنوان مثال، در کشورهای حوزه دریای مدیترانه، اعضا خانواده از سالمندان نگهداری می‌کنند.
سیستم‌های مراقبت خصوصی به چالش‌های بزرگی در دوران مدرن تبدیل شده‌اند.
زنان که به صورت سنتی مسئولیت سرپرستی خانواده بر دوش آنها‌ست، بیش از پیش بیرون از خانه کار می‌کنند و کاهش اعضا خانواده نگهداری از سالمندان را دشوار کرده است.
چالش‌های مراقبت رسمی
در آلمان، پرستاران داوطلب برای نگهداری کردن از سالمندان می‌توانند با استفاده از مرخصی با حقوق محل کارشان را ترک کنند.
در ایرلند و جمهوری چک، پرستاران غیر رسمی از معافیت‌های مالیاتی جذاب بهره‌مندند.
چنین حمایت‌هایی تا آینده قابل پیشبینی نقش مهمی در نگهداری از سالمندان کشورهای غرب و شرق اروپا ایفا می‌کنند.
اما کارشناسان نگران هستند پرستاران غیر رسمی، اعضاء خانواده و همسایگان که آموزش حرفه‌ای ندیده‌‌اند و در نتیجه اطلاعات و مهارت کافی در زمینه مراقبت اصولی ندارند ، مشکلاتی برای سالمندان ایجاد کنند.
سالمندان در این میان منفعلانه رفتار نمی‌کنند. دیجیتالی شدن جامعه به آنها امکان داده تا توقعشان از کیفیت خدمات پرستاران بیشتر شود.
به دنبال سیستم‌های مراقبتی جدید
در غرب اروپا که ساختارهای مراقبت گسترده‌ای وجود دارد، هزینه بالای زندگی باعث می‌شود زندگی پرستاران و سالمندان بی‌ثبات شود.
کشورهای شرق اروپا نیز با مشکلات سیاست‌گذاری دست و پنجه نرم می‌کنند: فراهم کردن امکانات مراقبت از سالخوردگان باعث افزایش افراد خانواده شده و منابع مالی که باید صرف ساخت خانه‌های سالمندان و مراکز درمانی شوند را می‌بلعد.
کارشناسان معتقدند، اتحادیه اروپا می‌تواند با یکپارچه‌‌سازی خدمات مراقبت از سالمندان مشکلی را که در حال تبدیل شدن به بحرانی فراگیر است، حل کند.
“