ساختار جمعیتی یک کشور می‌تواند بر سرمایه‌گذاری، پس‌انداز، مصرف، ترکیب و اندازه نیروی کار و درنهایت، بر رشد اقتصادی آن مؤثر باشد.

پژوهشی که با هدف بررسی اثر ساختار سنی جمعیت بر رشد اقتصادی ایران با تأکید بر سالمندی توسط گروهی از پژوهشگران انجام شد، نشان داد که سالمندی جمعیت (رشد جمعیت بیش از ۶۴ سال) در بلند‌‌مدت بر رشد اقتصادی کشور اثر منفی خواهد داشت.

یافته‌های پژوهش حاکی از آن بود که اثر رشد جمعیت کمتر از ۱۴ سال از کل جمعیت، در کوتاه‌مدت بر رشد اقتصادی از لحاظ آماری معنی‌دار نیست. این نتایج همچنین نشان داد که رشد جمعیت ۱۵ تا ۶۴ سال (جمعیت در سن کار) از کل جمعیت بر رشد اقتصادی کوتاه‌مدت و بلندمدت اثر مثبت و معناداری دارد.

پژوهشگران در انتها پیشنهاد می‌دهند که جبران اثرات سوء سالمندی، تمهیدات لازم برای افزایش مشارکت نیروی کار، افزایش مشارکت زنان، بهره‌وری عوامل تولید و توسعه سرمایه انسانی اندیشیده شود.